 |
| De blauwe sterren in Messier 47. Opname: ESO. |
Messier 47 (NGC 2422) is
een prachtige open sterrenhoop. Zoek met een goede verrekijker in het
sterrenbeeld Achtersteven (Puppis), een tiental graden ten oosten (links) van
Sirius. De sterrenhoop staat op ongeveer 1600 lichtjaar van ons af.
Messier 47 bevat niet
erg veel sterren. In een gebied van ongeveer 12 lichtjaar groot tellen we
slechts een vijftigtal leden — andere sterrenhopen bevatten honderden tot
duizenden sterren. Opvallend zijn echter de vele blauwe sterren in Messier 47. Die
sterren zijn blauw omdat de temperatuur aan hun oppervlak erg hoog is: 25 000
graden of meer, terwijl de temperatuur aan het oppervlak van de Zon ‘maar’ 5600
graden bedraagt. Rode sterren hebben trouwens een nog lagere temperatuur, rond
de 3500 graden.
De sterren van Messier
47 liggen ook op de hoofdreeks. Dat is de band die zich in het HR diagram
uitstrekt van rechtsonder (rood en zwak) naar linksboven (blauw en helder). Dat
wil dus ook zeggen dat de blauwe sterren van Messier 47 erg veel licht
uitstralen: meer dan 10 000 keer meer dan onze Zon. Die blauwe sterren
zijn ook erg zwaar: 10 tot 20 keer zwaarder dan de Zon. Ze zijn dus wel blauw,
maar het zijn helemaal geen kleine smurfensterretjes…
Omdat deze blauwe
sterren zoveel licht uitstralen springen ze kwistig om met hun brandstof en
leven ze niet langer dan enkele tientallen miljoenen jaar. Aan het einde van hun
leven zwellen ze op en worden ze rode reuzen. Tenslotte ontploffen ze als een
supernova. Daarbij gooien ze hun buitenste lagen de ruimte in, terwijl het
binnenste ineenstort tot een neutronenster, waar de materie zo dicht op elkaar
gepakt zit als in de kern van een atoom.
ESO1441 Photo Release,
17 december 2014.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten